aankoopadvies + restauratie T2b Westfalia USA Terug
Deze T2b liep VWvakrestauratie tegen het lijf bij het ophalen van een los compleet 1972/73 Helsinki interieur. De bus is op de voorruitrand na ongelooflijk keihard en ongeschonden.
Opmerkelijk is dat deze Westfalia tot zeer recent gewoon in Amerika is gebruikt. Reeds eerder overgespoten zal de bus waarschijnlijk een compleet nieuwe laklaag gaan krijgen (na ontlakken) en natuurlijk wordt de hele auto voor die tijd al aan een grondige check onderworpen op gebied van remmen, motorisch en electra.
Tevens wordt de bus aan de onderzijde en in de holle ruimtes grondig geconserveerd op de secure en nette manier zoals dat bij VWvakrestauratie gebeurt, waarbij motor en versnellingsbak worden uitgebouwd.
De Westy is deze behandeling zonder meer waard!
Getint glas rondom.. ..goed tentdoek..
..en een perfekt dashboard; niet zoals bij veel Amerikaanse auto's gescheurd. Een mooi compleet Berlin interieur. Het fineer laat op enkele plaatsen los maar is goed terug te plakken.
Voor ingewijden, dorpels en kriksteunen waar je je handen bij aflikt. Een perfekte wielkast rechtsvoor.
Evenzo linksachter.. Het carter is flink bezweet, gaan we wat aan doen. Alles is echter compleet, kachelpotten en demper zijn in nieuwstaat.
Motor en bak worden sowieso verwijderd om de motorruimte te spuiten en om de onderzijde van de bus deugdelijk te kunnen conserveren.
Medio december wordt de bus door de eigenaar gebracht. Startpunt van de restauratie. Vergelijk deze foto met na afronding van het project de allerlaatste.
Vrij rap zijn het interieur, ruiten en losse delen verwijderd. Droogtescheuren in alle remslangen, typisch Amerikaans...
...de achterste remslangen zijn sinds de bus uit de Duitse fabriek kwam nog nooit vervangen geweest. Produktiedatum van de remslangen 1/78, en hoewel goed functionerend zitten ze vol droogtescheuren en worden alle vervangen. Dit treffen we in de remtrommels aan. Is niet goed...
Ooit is mogelijk met de handrem erop doorgereden waardoor de remvoering van de remschoenen is verbrand. Met een scherp voorwerp verpoedert het frictiemateriaal zodra je eroverheen krast. Deze gaan eraf. Handremkabels worden vervangen omdat de buitenkabel is gebarsten en de kabel daardoor stroef gaat lopen door corrosie.
Een goed werkende achterrem. Alles nieuw in dit geval. In de remklauwen ontbreken de antidraaiplaatjes en hebben ze de remblokken maar vastgekit bij montage...tja...
Twee van de vier stofhoesjes worden vernieuwd wegens scheuren.
De rechtse stuurstang, krom. Opmeten van speling op de stuurkogels, van de kromme rechtse stang is speling te groot.
Opmeten van speling op de draagarmkogels levert op dat ze alle vervangen dienen te worden wegens overmatige speling. Dit komt vaak voor bij Amerikaanse T2's. Een close-up toont dat de vooras eerder niet onberoerd is geweest. Deze schade buigen we weer recht uiteraard.
En zo zit alles aan de voorzijde weer spelingvrij en goed en veilig remmend in elkaar. Alle aandrijfashoezen zijn verdroogd en een is gescheurd. Na uitbouwen van motor en versnellingsbak worden ze vernieuwd.
Alvorens de motor uit te bouwen wordt geconstateerd dat in de benzine retourleiding dit stukje slang compleet is verdroogd. Later worden alle benzineslangen nieuw gemonteerd. De motor is uitgebouwd.
Beide rubbers waarmee de achterste motorsteun is bevestigd aan het carter zijn afgescheurd omdat de bus ooit is opgekrikt met de krik onder de motor...
Dan moeten de rubbers de massa van het hele voertuig torsen en dat kunnen ze niet.
Al lange tijd bleek het gehele ventilatorhuis met links daaraan bevestigd de tien kilo zware aircopomp losgetrild te zijn van het motorcarter. Hierdoor is op gegeven moment het ventilatorhuis gaan aanlopen tegen de koelluchtventilator.
De grote massa van de aircopomp bracht de boel in grote onbalans waarmee gezegd dat dit niet veel langer had moeten blijven doorgaan.
Het kale draaiend gedeelte van de motor. Zie de ophopingen van stof, olie en stukjes afdichtschuim dat oorspronkelijk om de motorbeplating heen zat maar naar binnen gezogen is.
Een aantal van de vier aansluitingen van kachelpot op cilinderkop heeft lange tijd gelekt. Dit kan resulteren in smelten van het aluminium van de cilinderkop waar de hete gassen door een nauwe ruimte gaan. De gerepareerde en schoongemaakte motorbeplating wordt aangeboden bij de straler. Het wordt na stralen geschopeerd en gepoedercoat in zwart zijdemat.
Injectoren, gasklephuis met stationaire injector, dynamo en startmotor worden bij de Bosch revisie specialist aangeboden ter controle en revisie. Beide cilinderkoppen blijken op dezelfde plaats gescheurd tussen uitlaatklepzetel en uitlaatkanaal...
...hier de scheur naar het naar uitlaatkanaal. Deze scheuren worden alleen maar groter dus worden beide originele VW cilinderkoppen vervangen door exemplaren met een betere legering die de zwakke plek niet hebben. Ooit heeft de stalen olie-aftapbout de schroefdraad van het carter dolgedraaid waardoor een stalen bus gemonteerd diende te worden. Deze is echter zwaar scheef gemonteerd...
...waardoor bij vastgedraaide olie-aftapbout de koperen pakkingring olie lekte omdat deze aan een zijde niet dichtgeknepen was. Met deze zuigerschade als gevolg... Niet heel lang geleden in Amerika heeft men vergeten olie te peilen. Ondertussen even kijken of de axiale krukasspeling niet te groot is. Deze bedraagt 0,20 mm, een fractie teveel maar wel toelaatbaar. Nu kunnen we zonder complete revisie van het carter nieuwe zuigers en cilinders monteren.
Zo gezegd zo gedaan. Gemonteerde zuigers zijn voor een T3 bus, deze hebben een komvormig oppervlak waardoor de compressie iets lager is. Dit zal resulteren in een iets lager vermogen van de motor maar die gaat met de lagere compressie wel langer mee. Ook bleek de oliepomppakking te lekken. We hebben de oliepomp gedemonteerd, oppervlakken gereinigd en opnieuw bepakt.
Weer een probleem. Van het uitlaatspruitstuk van de cilinder 3 en 4 zitten de pijpen 2 mm te dicht bij elkaar, iets krom dus. Dit merkten we al bij het afmonteren. Omdat bij beide spruitstukken de flenzen duidelijk niet in een vlak lagen hebben we deze bijgevijld om uitlaatgaslekkage te voorkomen. Van alle motorbeplating worden van de aangelaste moertjes de schroefdraden opgefrist. Deze zitten vol met zink en plastic van het poedercoaten.
Het ventilatorhuis, het schoepenrad en de kachelpotten zijn niet gepoedercoat maar worden in de epoxyprimer en daarna grijs gespoten met 2K lak. In dezelfde spuitgang krijgt gelijk het zeepbakje zijn laatste behandeling. Hier zitten heel wat manuren in, ontlakken, afsluiten met polyesterspuitplamuur, epoxyprimer als grondlak en witte aflak.
We mogen verder met de motoropbouw! Hier een nieuwe kurkpakking voor het carterontluchtingspotje. Alles is schoon en wordt rustig in elkaar gezet. Bepaalde volgorde is in acht te nemen anders kun je de boel weer deels demonteren!
Gelukkig zaten beide aluminium klepjes nog op het ventilatorhuis bij demonteren van de motor. Ze laten bij draaiende motor lucht passeren die uiteindelijk verwarmd door de kachelpotten de cabine instroomt. Hun functie is te voorkomen dat zodra de motor uitgezet wordt loeihete lucht het ventilatorhuis terug instroomt. Gereviseerde injectoren wordt geplaatst op de inlaatkanalen.
De motor compleet op de nog niet gemonteerde kachelpotten, uitlaatdemper en achterste motorsteun na. Deze zouden bij montage in dit stadium slechts beschadigen en worden bij ingebouwde motor geplaatst. De motor is klaar, verder met de rest. In de gedemonteerde benzinetank bleek een los stukje pijp te liggen.
Het pennenbakje onder de bus wordt na 30 jaar maar eens leeggehaald... Originele stoelrails worden weer op hun exacte plaats gelast.
Deze in de motorruimte gemaakte uitsparing in welke de aircopomp was geplaatst wordt met plaatwerk van een sloopbus weer netjes gerepareerd. Nu kan nadat de bus is gespoten het afdichtschuim rondom de motor weer goed worden gemonteerd.
Aanvang van de ontlakking. Detail, hier de ruimte onder de schuifdeurkap rechtsachter.
Gritstralen van de voorruitrand, zie het resultaat... ...en stralen van de ruimte tussen de binnenbumper en de naad onder het front...
..en meer details... ..en nog meer details...
Nu is het beestje op de juiste plaatsen van lak ontdaan en gegritstraald, op naar de spuitcabine.. De blanke plaat wordt in epoxyprimer gespoten.
Bij moeilijk bereikbare plaatsen als de binnenzijde van de dakrand wordt goed gekeken of ze grondig in de lak zitten. Na droging van de primer worden met een spotterapparaat vroeger opgelopen deuken weer vlak getrokken.
Gedeukte plaatsen zijn geplamuurd en in profiel geschuurd... ...waarna in de spuitcabine wederom een dunne laag epoxyprimer op geschuurde plekken wordt aangebracht en tevens een aantal lagen spuitplamuur op plaatdelen die erg gedeukt en dus geplamuurd waren. Hiermee kunnen de delen nog mooier strak worden geschuurd.
De compleet strakke koets wordt nu in de grondlak gezet. Ook deze wordt weer geschuurd. Maar in dezelfde spuitgang wordt de grondlak op het dak meer verdund aangebracht en hier wordt direct, nat in nat, het L13A dakotabeige op gezet. Het dak is dan gelijk klaar.
Ook wordt in dezelfde spuitgang de motorruimte weer netjes in kleur gezet. Na schuren van de grondlak worden de uitgekrabde paneelnaden weer gevuld met verse nadenkit. Heel rustig en aandachtig wordt het aangebracht hoe we het willen hebben.
Alles klaar voor de laatste spuitgang van de koets. Minutieus afgeplakt om extra werk te voorkomen. Het zelfde moment maar dan van de binnenzijde.
Dakotabeige... Het afplakpapier is hier met natte lak naar binnen geslagen om afplakranden te verminderen.
Het kale keverbusje weer op de operatietafel, voor intern onderzoek, en conservering.. ..en met de laatste rokjesmode worden onderzijde en holle ruimtes Europa bestendig gemaakt. Het plastic hangt er omheen om te voorkomen dat zwarte spuitnevel op de lak komt.
De hele onderzijde van de bus is ontdaan van stof en vuil om goede hechting van de bitumen te bewerkstelligen. Veel aandacht wordt geschonken aan de dwarsbalken waar de vloerdelen op gepuntlast zijn. Van beide zijden worden de bitumen over de dwarsbalken gespoten.
Na de bitumenconservering wordt in alle holle ruimtes was gespoten die er deels ook weer uitloopt. Klaar met volledige conservering van de carrosserie, verder met de opbouw van de electra.
Close-up van de linkse deurschakelaar met extra (oranje) draad nu welke de min van de lichtverklikker is. Wanneer de verlichting aanstaat wordt de lichtverklikker geactiveerd met het openen van een der voordeuren. Het elektrische gedeelte van het contactslot wordt preventief vervangen omdat het plastic huisje na al die jaren bijna altijd een scheur vertoont waardoor de startfunctie op gegeven moment gaat falen.
Calibreren van de nieuw geplaatste tankvlotter in de nog niet ingebouwde banzinetank. Bij volle tank willen we dat de naald precies 1/1 aangeeft en als de tank leeg is onder in het rode gebied. Na calibratie wordt de benzinetank ingebouwd in de tevens geconserveerde ruimte aan de voorzijde van de motor.
Nu kunnen versnellingsbak en motor worden geplaatst maar niet nadat een vliegwiel is geplaatst met onbeschadigde starterkrans en een nieuwe koppelingsplaat en drukgroep... ..en zo ziet dat er dan uit.
Ook in de motorruimte wordt de electra aangesloten waarna voor de eerste keer kan worden gestart. Afronding van de electra met het testen van de nieuwe achterlichtunits...
..en nadat het interieur weer is ingebouwd het aansluiten van de 12 Volt voeding voor de alleen op 12 Volt werkende Amerikaanse Berlin koelkast en de druppellader. Plaatsing van de gestraalde, geschopeerde en gepoedercoate trekhaak. Zie de aangebrachte was op de contactvlakken met de chassislengtebalken opdat er geen modder tussen kan komen.
De grill wordt met RVS vastgeschroefd met een rubbertje om lakbeschadiging te voorkomen zoals dat origineel ook is gebeurd. En alvorens de voorbumper te bevestigen worden op de binnenbumper RVS ringen gekit zodat vuil er tussendoor kan vallen en niet ophoopt.
Alvorens de schuifdeur te gaan strakmaken wordt deze ter controle op vorm nog in de carrosserie geplaatst. Het ontlakte en nieuw gespoten hefdak is geplaatst met een nieuw hefdakdoek dat hierna op het dak wordt vastgezet.
Er viel nog e.e.a. strak te maken maar het resultaat bleek later mocht er zijn. Eerst worden binnenzijden van de losse delen in kleur gezet na de epoxy- en grondlaklagen...
..en daarna in.. ..twee lagen het dakotabeige.
De vloerplaat wordt na reiniging en licht schuren met de kwast in nieuwe lak gezet omdat spuiten te bewerkelijk is en kans op spuitnevel op het interieur te groot. Ook de losse delen worden geconserveerd opdat de naden vollopen met was en water geen kans meer krijgt.
Hier de in de VS vervangen deurslotcilinder die volledig zonder vet is gemonteerd. Moge dat daar niet nodig zijn, in Europa wel dus we vetten de boel lekker in. Ook de rails in de schuifdeurdorpel wordt ingevet opdat het wieltje de rail niet stelselmatig uitslijt en de schuifdeur soepel rolt.
De hardyschijf wordt vervangen omdat de oude droogtescheuren vertoonde. Uitlijnen op de uitlijnbrug. De wielen worden in de goede stand gezet voor gelijkmatige slijtage van de banden en betrouwbaar weggedrag.
Wielstand voor uitlijning, de rode vlakken zijn waarden die middels stellen van wielstanden gecorrigeerd dienen te worden. Nu staan de vier wielen goed, binnen de door het uilijnapparaat opgegeven tolerantie.
Natuurlijk mag de Westfalia sticker niet ontbreken. De positie is exact uitgemeten. Een week nadat de bus bij de RDW was gekeurd en op kenteken gezet worden de kentekenplaten gemaakt. Op de voorbumper wordt deze met kit bevestigd om boren van gaten te vermijden.
Bij proefrijden blijkt het stuurhuis te moeten worden vervangen. Er was al geconstateerd dat de stuurspeling niet meer kon worden weggesteld. En dan is de Westfalia klaar!
Een prachtige auto is het geworden. Op de voorstoelen na in volledig originele staat.